Ισχυρίζονται ορισμένοι ότι ο Άρης είναι η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος. Προς οικονομία της συζήτησης θα το δεχτώ. Αυτό, όμως, τι σημαίνει; Ότι η χειρότερη ομάδα δεν έχει δικαίωμα να παλέψει για την σωτηρία της; Αν είναι να υποβιβαστούμε, αφήστε μας να πέσουμε αγωνιστικά. Δεν χρειαζόμαστε εξωτερική βοήθεια. Αλλά είναι ολίγον περίεργο το αμφιλεγόμενο σφύριγμα να δίνεται πάντα εις βάρος του Άρη. Στατιστικά να το πάρεις, δεν βγαίνει. Απλά δεν βγαίνει. Κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο φέτος. Όχι, βέβαια. Αυτό το μοτίβο επικρατεί από πέρυσι. Με αξιοθαύμαστη συνέπεια. Κι ας ουρλιάζουν κάποιοι ότι πέρυσι ανεβήκαμε στο άρμα του Μαρινάκη. Τρομάζω στη σκέψη τι άλλο θα έβλεπαν τα ματάκια μου, αν δεν «είχαμε ανέβει σε άρματα και καρνάβαλους». Ποια είναι η πλάκα; Ότι όλοι αυτοί που φώναζαν, κυρίως οι οπαδοί της Α.Ε.Κ. και του Π.Α.Ο.Κ., που συμπαρέσυραν κι άλλες ομάδες τύπου Πανιωνίου, και καλά ότι ο Άρης ανέβηκε στο άρμα του Μαρινάκη, είχαν ως αποτέλεσμα να φέρουν ακόμα πιο σκληρές διαιτησίες και ακόμα πιο εχθρική στάση από την Ε.Π.Ο. Για να φανεί ότι ο Άρης δεν έχει σχέση με το so called σύστημα. Κι όμως, ακόμα κι έτσι, ο Άρης δεν έβγαλε την στάμπα του. Κερδίζει ο Άρης; «Είναι παράρτημα», λέει ο όχλος. Χάνει ο Άρης; «Εκεί στη Β' Εθνική», λέει ο ίδιος όχλος. Και υπάρχουν και κάποιοι περίεργοι τύποι που πάνε να βγάλουν τον Άρη ευνοημένο. Όπως γράφει ο Αντώνης Πανούτσος: «Από εκεί και πέρα, όποιος έχασε κι έχει παράπονο από τη διαιτησία, δεν είναι παράρτημα, κι όποιος κέρδισε, εκτός από τον Π.Α.Ο.Κ., είναι. Μέχρι την επόμενη αγωνιστική που όσοι ήταν παραρτήματα και κέρδισαν, αν χάσουν θα πάψουν να είναι, κι όσοι κερδίσουν θα γίνουν». Θα σας παρακαλούσα, λοιπόν, να μας βγάζετε κάθε βδομάδα μια λίστα που θα περιλαμβάνει ποιες ομάδες είναι παραρτήματα. Αυτή η ιδέα μπορεί κάλλιστα να υλοποιηθεί από τους δημοσιογράφους, οι οποίοι, εντελώς ξαφνικά και απροσδόκητα, ενώ βρισκόμαστε στην 26η αγωνιστική, ανακάλυψαν ότι ο Άρης είναι αδικημένος! Απίστευτα πράγματα. Και, τέλος, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, μπορεί η διαιτησία να έχει αδικήσει τον Άρη, αλλά όχι στον βαθμό που ο Άρης έχει αδικήσει τον ίδιο του τον εαυτό.
Υ.Γ.1 Η νίκη του Ολυμπιακού επί της Μάντσεστερ συνιστά μία πολύ μεγάλη επιτυχία και, ειλικρινά σας μιλάω, το χάρηκα πάρα πολύ. Δεν έχει σημασία που αυτό το πράγμα δεν ήταν Μάντσεστερ. Όσοι παρακολούθησαν το ματς, γνωρίζουν λίγο ποδόσφαιρο και δεν έχουν οπαδικές παρωπίδες, καταλαβαίνουν πλήρως τι εννοώ. Και, επίσης, καταλαβαίνουν ότι η κακή εμφάνιση της Μάντσεστερ, σε σημείο νωχελικότητας, υπεροψίας και αδιαφορίας, δεν μειώνει, σε καμία περίπτωση, την νίκη του Ολυμπιακού. Καλά να πάθουν. Δεν ευθύνεται, λοιπόν, ο Ολυμπιακός για την κατάσταση της Μάντσεστερ αλλά, μάλλον, η ίδια η Μάντσεστερ. Κι όλα αυτά από έναν Ολυμπιακό που δεν παρουσίασε και τίποτα σπουδαίο. Είμαι βέβαιος ότι ούτε οι ίδιοι δεν περίμεναν τους Άγγλους τόσο κακούς! Εν κατακλείδι, λέγαμε ότι η καλύτερη κλήρωση θα ήταν να πέσει με την Μάντσεστερ. Και, πράγματι, έτσι έγινε. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και ρεβάνς. Και στην Αγγλία, στο Old Trafford, σε ένα κατηφορικό γήπεδο, θα είναι εξαιρετικά σπάνιο να ξαναδούμε την ομάδα του Μόγιες σε αυτήν την θλιβερή κατάσταση. Ελπίζω ο Μίτσελ να το θυμάται αυτό.
Υ.Γ.2 Όποιος θέλει να δει ίντριγκα, σαπουνόπερες και κωμικοτραγικές καταστάσεις, μπορεί να παρακολουθήσει τις συνεδρίες της Βουλής. Ούτε κουτσομπολίστικες εκπομπές, ούτε τούρκικα σίριαλ, ούτε τους κλώνους του Μάρκου Σεφερλή.
Υ.Γ.3 Πάμε λίγο δυνατά!