Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

Τα αυτογκόλ



Στην αρχή είχαμε το αυτογκόλ της διοίκησης με τον Χατζηνικολάου. Το πρόβλημα δεν ήταν οι τρεις ήττες, δηλαδή τα αποτελέσματα, αλλά το πως αυτές ήρθαν, δηλαδή οι εμφανίσεις. Αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν έφταιγε μόνον ο Χατζηνικολάου: η ομάδα δεν έχει ποιοτικούς παίχτες, ενώ ο σχεδιασμός φαίνεται ότι έγινε πολύ βιαστικά και άναρχα. Στη συνέχεια, διέρρευσε το όνομα του Κούπερ, σε μια προσπάθεια, υποθέτω, να καταλαγιάσει η σκόνη. Ορισμένοι τσίμπησαν, αλλά στο δικό μου μυαλό η κίνηση αυτή μεταφράστηκε σαν κάκιστο επικοινωνιακό τρικ, το οποίο -ευτυχώς!- δεν γύρισε μπούμερανγκ. Πάλι καλά να λέμε, και για τις δυο πλευρές, που δεν αποδέχτηκε ο Κούπερ την πρόταση του Ηλιάδη. Μια πρόταση, να θυμίσω, που ήταν εξωπραγματική για τα τωρινά δεδομένα της ομάδας. Κι όλα αυτά για έναν προπονητή διαφορετικής φιλοσοφίας από τον Χατζηνικολάου, τον οποίο μάλιστα πληρώνουμε -ακόμα!- με δόσεις Κωτσόβολου. Θα μιλούσαμε για τρομερό αυτογκόλ. Και, αφού ακούστηκαν διάφορα ονόματα, η μπίλια έκατσε στον Μιλίνκοβιτς (φώτο). Έναν Σέρβο. Η, για να το θέσω καλύτερα, έναν μαθητευόμενο μάγο. Κι όλοι ξέρουμε τι κατάληξη έχουν οι μαθητευόμενοι μάγοι στην Ελλάδα. Ήδη δημιουργήθηκε μια ασπίδα γύρω από το πρόσωπό του. Πρώτον, με τη στήριξη, σε βαθμό υπερβολικής υπερβολής, των συμπατριωτών του (π.χ. Μπάγιεβιτς και Πάντελιτς) και, δεύτερον, με την επιστράτευση του Λόντσαρ. Μακάρι να πετύχει, μακάρι να δουλέψει, μακάρι να αφήσει έργο και να μείνει πολλά χρόνια στον Άρη, αλλά με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα και τις υπάρχουσες συνθήκες η πρόσληψή του κρίνεται ως μη ρεαλιστική. Πάλι αυτογκόλ, δηλαδή. Η ομάδα χρειάζεται λελογισμένη τρέλα, τακτικό ρεαλισμό και μερική ικανότητα, χρειάζεται κάποιον που καταλαβαίνει τις ιδιαιτερότητες του ελληνικού πρωταθλήματος και του Άρη, χρειάζεται κάποιον που δεν διστάζει να αναλάβει επικίνδυνες αποστολές και ξέρει ότι έχει τα φόντα να τις διεκπεραιώσει, χρειάζεται κάποιον που δεν παίρνει πολλά χρήματα και δεν έχει πολλές απαιτήσεις. Κι όλα αυτά τα χρειάζεται, διότι δεν υπάρχει χρόνος. Μου φαίνεται ότι έχουμε ξεχάσει πως φέτος πέφτουν τρεις ομάδες, κι όχι δύο, συν τους πάσης φύσεως περιορισμούς που έχει η ομάδα (π.χ. μεταγραφές). Το είπαμε, εξάλλου, και το καλοκαίρι: η φετινή σεζόν είναι χρονιά επιβίωσης. Εντούτοις, μπορεί αυτά τα στοιχεία να τα διαθέτει ο Σέρβος και να μας εκπλήσσει ευχάριστα. Απλά εύχομαι, ανάμεσα σε όλα αυτά που (δεν) του έχουν πει για την ομάδα, να τον έχουν ενημερώσει ότι πρέπει να παρουσιάσει έργο μέχρι τον Φεβρουάριο. Τότε, βλέπετε, αναλαμβάνει ο Μιχαλήτσιος (καμικάζι). Γκαραντί. Ο μοναδικός που εξαιρείται από την βασική αρχή που διέπει τις ελληνικές ομάδες ως προς τις επιλογές προπονητών.

Υ.Γ.1 Η Εθνική ομάδα τα κατάφερε με την Λετονία. Πιστή στην συνταγή του 1-0, αν και δεν έχω καταλάβει αν ο Σάντος απλά δέχεται το σκορ ή το επιδιώκει, έκαμψε την αντίσταση του αντιπάλου (κλισέ) και κατέκτησε τους τρεις βαθμούς της νίκης (κλισέ). Είχα υποσχεθεί ότι θα έγραφα ένα άρθρο για την Εθνική, αλλά θεώρησα σκόπιμο να περιμένω μέχρι να τελειώσουν τα προκριματικά. Όμως, ας παίξουμε λίγο. Αξίζουμε την πρόκριση στο μουντιάλ; Το λέω αυτό, διότι ο προπονητής της Βοσνίας δήλωσε ότι θα είναι άδικο να προκριθεί η Ελλάδα με μόλις εννιά γκολ ενεργητικό. Κι εγώ που νόμιζα ότι μετράνε οι νίκες κι όχι το πόσα γκολ πετυχαίνεις. Και με την Βοσνία έχουμε ακριβώς τις ίδιες νίκες και τους ίδιους βαθμούς -όμως, πρόκειται για τελείως διαφορετικές ομάδες. Αν η Ελλάδα δεν αξίζει να περάσει, βλέποντας το θέμα από άποψη ποδοσφαίρου, θα πρέπει να εξεταστεί βάσει των εμφανίσεων κι όχι ενεργητικών ή παθητικών. Τέλος πάντων. Επίσης, να υπενθυμίσω στον Σάντος ότι οι δημοσιογράφοι δεν θα τον προστατεύουν συνεχώς. Ήθελα να ήξερα  τι θα είχε ακούσει ο Ρεχάγκελ αν έκανε αυτά που κάνει ο Πορτογάλος, εντός και εκτός χόρτου.

Υ.Γ.2 Πραγματικά λυπάμαι τους δημοσιογράφους και τους ρεπόρτερ της Α.Ε.Κ. Η εμπάθεια και η αλαζονεία τους ξεπερνά τα ανεκτά όρια. Κι αυτό μεταφέρεται και στους οπαδούς. Πολύ εύκολα. Σαν νεράκι. Μιλάμε για πολλά απωθημένα. Τέλος πάντων. Έχω και μια συμβουλή για τον κύριο Μελισσανίδη: να μιλάει κάπως λιγότερο και να είναι περισσότερο υπομονετικός. Θα έγραφα κι άλλα, αλλά μάλλον θα στεναχωρήσω τους φίλους της Α.Ε.Κ.

Υ.Γ.3 Ανυπομονώ για το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την αγαπημένη μου Παρί! Προφανώς και θέλω να κερδίσει η ελληνική ομάδα, αλλά αυτό δεν αναιρεί τη συμπάθειά μου για την γαλλική ομάδα. Και ευτυχώς που γίνεται Τρίτη, καθώς το πρωτάθλημα μουντιαλίτο της Δευτέρας, όπου μετατρέπομαι σε έναν μικρό Πουγιόλ, μετατέθηκε τις Τετάρτες!

Υ.Γ.4 Από τον Αντώνη Πανούτσο: «Με ένα τέτοιο υλικό, ένα προπονητής μικρομεσαίας ομάδας δεν θα είχε πρόβλημα. Θα έστηνε αμυντικά την ομάδα του, με πρώτο στόχο την ισοπαλία, και θα έπαιρνε ό,τι νίκες έπεφταν στην πλευρά του. Ο Αναστασίου όμως είναι προπονητής στον Παναθηναϊκό και δεν μπορεί να το κάνει. Στα ματς τουλάχιστον εκτός από Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ πρέπει να παίξει επίθεση. Αντίθετα όμως με την άμυνα που χρειάζεται οργάνωση, η επίθεση χρειάζεται ταλέντο και τέτοιο πράγμα δεν έχει πολύ ο Παναθηναϊκός».
 
Υ.Γ.5 Συνεχίζουμε δυνατά. Ας είναι και διασκευές.

5 σχόλια:

  1. Στη συνέχεια, διέρρευσε το όνομα του Κούπερ, σε μια προσπάθεια, υποθέτω, να καταλαγιάσει η σκόνη.
    Έκανες κοτζαμάν Έκτορ Ραούλ Κούπερ καταβρεχτήρι; Είσαι κατάπτυστος!

    Ο Φερνάντο δεν είναι ακριβώς ο απόλυτος κουμανταδόρος της Εθνικής, αυτός δηλαδή που παίρνει όλες τις αποφάσεις. Η κλίκα Δυτ. Πελοποννήσου έχει σημαντικό λόγο στα δρώμενα. Και ναι, μέχρι να αποχωρήσει θα τον στηρίζουν τα δημοσιογράφα. Μέχρι να φύγει όχι ο Φερνάντο, η κλίκα.

    Μετά το κύκλωμα διακίνησης non paper της ΔΕΚΟ Πειραιώς, έχουμε και κύκλωμα διακίνησης τιγρέ non paper. «Ο πλερώνων έχει πάντα δίκιο» που έλεγε ο μακαρίτης Κανελλάκης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χάρης

    Φίλε Κάνθαρε, ο Άρης δεν ξέρω τί παίκτες και προπονητή έχει, αλλά κρίνοντας από το στριμόκωλο οικονομικό, αργά ή γρήγορα ο υποβιβασμός θα έρθει. Θα την γλιτώσει (ίσως?) φέτος, του χρόνου όμως? Όπως ήρθε το τέλος της ΑΕΚ, που κάθε χρόνο την τελευταία 5ετία έπεφτε, μέχρι που πήγε άπατη. Δεν εύχομαι τον υποβιβασμό του Άρη, αλλά όταν ξέρεις πώς έχουν τα πράγματα (μηδέν λεφτά, ανίκανη διοίκηση, ανύπρκτο ρόστερ) και μοναδική ελπίδα είναι να ανέβεις σε ένα άρμα (είτε μα δανεικούς είτε με σφυρίγματα), το πεπρομένο φυγείν αδύνατον.

    Το θέμα "Ρεχάγκελ-Σάντος-δημοσιογράφοι" για μένα δεν έχει να κάνει με την λεγόμενη κλίκα της Δυτικής Πελοποννήσου (δηλαδή Καραγκούνης και Κατσουράνης) που λέει ο Υπουργός. Κατ' αρχάς τον Κωστάκη τον έχει κράξει κόσμος και κοσμάκης για τέτοια θέματα, αλλά τον Γιώργο ποτέ και κανείς απ' όσο θυμάμαι (χωρίς να σημαίνει ότι βάζω το χέρι μου στην φωτιά για πάρτη του τυπάρα). Αν η κλίκα είχε λόγο σε τέτοια θέματα (σοβαροί να είμαστε, ο καθένας την πάρτη του κοιτάει, όχι να προστατεύει άλλους), οι 2 προπονητές θα είχαν την ίδια δημοσιογραφική αντιμετώπιση, είτε κράξιμο είτε προστασία. Απλώς τον Ρεχάγκελ τον έκραζαν γιατί ο Γερμαναράς δεν άκουγε και δεν μίλαγε με κανέναν πλην Γκαγκάτση και Τοπαλίδη, με αποτέλεσμα ποδοσφαιριστές που δεν μπορούσαν να πιέσουν αλλιώς για να μπουν στην Εθνική (κυρίως Ζήκος και Στολτίδης) να έχουν λυσσάξει και μαζί τους οι πληρωμένοι γραφιάδες. Με τον Σάντος παίζει καλύτερη παρέα μεταξύ κόουτς και γραφιάδων, οπότε υπάρχει λόγω προσωπικής γνωριμίας μια ασπίδα σε κάθε τί. Σχεδόν κανείς δεν έκραξε τον Σάντος που εβαλε τον ανέτοιμο Αβραάμ με την Βοσνία και έφαγε μόνος του 2 από τα 3 γκολ. Ο Φερνάντο για δικούς του λόγους ήθελε να το παίξει εντελώς διαφορετικός από τον Όθωνα, με αποτέλεσμα να υοσχεται φουλ επίθεση και να είναι πιο δημοσιογραφικός (ενώ μέχρι τότε στην εν Ελλάδι παρουσία του δεν τον θυμόμουν ιδιαίτερα ανοιχτό). Φευ, μετά τα πρώτα ζόρια, άφησε τις μπούρδες περί φουλ επίθεσης και ξανάφερε την άμυνα, αλλά το χούι με τον Τύπο δεν το έχει κόψει.

    Να με συμπαθάτε, αλλά μεταξύ σοβαρού και αστείου τον Μελισσανίδη τον κόβω όχι μόνο να μην φέρει ούτε έναν παίκτη στην ΑΕΚ (αν είχε μακρόπνοο σχέδιο, θα είχε ήδη φέρει τους καλύτερους πιτσιρικάδες που θα μπορούσε, ώστε να ωριμάσουν και να γίνουν ομάδα), αλλά να την έχει πουλήσει κιόλας πριν ανέβει στην Σούπερ Κλίκα, και να περιοριστεί στα του ΟΠΑΠ. Όχι επειδή φοβάται τον χοντρό (μάλλον το αντίθετο συμβαίνει θα έλεγα), αλλά επειδή δεν νομίζω ότι θέλει να ανακατευτεί πάλι με το "ποδόσφαιρο" της ΕΠΟ και της ΚΕΔ. Θα φτιάξει το γήπεδο και θα αφήσει την ομάδα με την κληρονομιά της σε άλλον που θα ασχοληθεί για να περνά την ώρα του, και ο Τίγρης θα κρατήσει την υστεροφημία του ως ευεργέτης στον κόσμο της ΑΕΚ. Έτσι το κόβω. Κατά τα άλλα, ας ετοιμαστούμε για την κίτρινη παράγκα, μετά την κόκκινη και πράσινη. Και ας "είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ" (τρομάρα τους). Λάθος. Διαφορετικό είναι να είσαι Πανιώνιος, Απόλλωνας, Ηρακλής (ο παλιός, όχι το σημερινό κατασκεύασμα), ΠΑΣ Γιάννινα, Παναχαϊκή, ΟΦΗ, Δόξα Δράμας. Όχι μια καθεστωτική ομαδα με πρωταθλήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπουργέ, ο Κούπερ είναι δάσκαλος, αλλά η πιθανότητα να αναλάμβανε αυτόν τον Άρη, μόνο σαν κακόγουστη φάρσα μπορώ να την εκλάβω. Για την Εθνική, δεν ξέρω τι κάνει η κλίκα δυτικής Πελοποννήσου, ξέρω τι κάνει ο Σάντος. Και βλέπω ότι ο Σάντος συμβιβάζεται με κάποια πράγματα. Σωστός ο Κανελλάκης, σε παν επίπεδο, αλλά κάποια από τα πράγματα που βιώνουμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν γίνονται ούτε στο Χόλιγουντ.

    Χάρη, ο Άρης δεν έχει παίχτες. Το ρόστερ είναι χειρότερο από πέρυσι, διότι ο φετινός σχεδιασμός είναι χειρότερος κι από αυτόν που θα έκανα εγώ ο ίδιος. Ο Άρης είναι από τα φαβορί για υποβιβασμό. Κι όποιος δεν το βλέπει εθελοτυφλεί. Τέλος. Δεν τίθεται θέμα απειρίας, ούτε προσωπικότητας. Ας μην μεταφράζουμε λάθος την πραγματικότητα. Δεν υπάρχει ποιότητα. Μια έλλειψη ποιότητας που διογκώνεται από την πίεση που δεδομένα υπάρχει στον Άρη. Χάρη, ακριβώς εδώ εντοπίζεται το ζουμί: ο Σάντος κι ο Ρεχάγκελ θα έπρεπε να είχαν την ίδια αντιμετώπιση. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, τι παιχνίδια παίζουν οι δημοσιογράφοι και τι σανό μασάνε αρκετοί οπαδοί. Όμως, ο Σάντος, αλλά και οι παίχτες, δεν πρέπει να κρύβονται πίσω από τον επικοινωνιακό μανδύα των δημοσιογράφων. Είναι λάθος. Και έχω την εντύπωση ότι οι παίχτες έχουν με τον Σάντος έναν σιωπηλό συμβιβασμό. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, δηλαδή μένουμε ευχαριστημένοι με τις νίκες και βαφτίζουμε τις ήττες ατυχίες ή γκαντεμιά, χωρίς να συνυπολογίσουμε την αξία των εμφανίσεων, δηλαδή πως φτάσαμε στο αποτέλεσμα, τότε πολύ φοβάμαι ότι θα βρεθούμε σε μια προ-Όθωνα εποχή. Για τον Μελισσανίδη και την ΑΕΚ, επιμένω ότι δεν ξέρω από που προκύπτει αυτός ο ανυπόστατος και αδικαιολόγητος σνομπισμός. Ότι και καλά η ομάδα θα ανέβει τρένο, θα συμπαρασύρει τα πάντα στο πέρασμά της, κάνοντας παράλληλα επίδειξη δύναμης, και θα προκαλέσει φόβο και τρόμο για τα μεγάλα ψάρια της Α' Εθνικής. Συγγνώμη, αλλά εγώ βλέπω ότι ο σχεδιασμός -εν πολλοίς άστοχος- στοχεύει σε εφήμερες επιτυχίες και δεν έχει σκοπό να κοιτάξει σε βάθος χρόνου. Το μακρόπνοο σχέδιο που λες κι εσύ. Γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή, λοιπόν. Με έναν Μελισσανίδη που το παίζει ήρωας, ενώ την ώρα που η ΑΕΚ ψυχορραγούσε έπαιζε ντάμα και έκανε τον τσαλαπετεινό, και δεν έχει βάλει ούτε σεντς. Δεν ξέρω τις προθέσεις του, δηλαδή αν θα αποσυρθεί μετά από κάποιο διάστημα, π.χ. δύο χρόνια ή όταν ανέβει στην Α', ή θα πουλήσει την ΠΑΕ, ή θα μείνει μέχρι τέλους για να παίξει μποξ με τον Μαρινάκη, αλλά όποια και να είναι τα σχέδια του Μελισσανίδη, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι κλωτσάνε στον κάδο των αχρήστων μια τεράστια ευκαιρία για rebirth, που λένε και στο χωριό μου. Τέλος πάντων. Μάλλον αυτοί ξέρουν καλύτερα. Εκτός αν κι εδώ ισχύει η ρήση του Κανελλάκη που είπε ο Υπουργός πιο πάνω. Α, ναι, ξέχασα. Οι οπαδοί πληρώνουν.

    Υ.Γ. Συγγνώμη που άργησα να απαντήσω, αλλά αυτό το Σου-Κου είπα να το ρίξω λίγο έξω. Και πολύ καλά έκανα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απαντάς σοβαρά για τον Κούπερ και με κάνεις να πιστεύω ότι το χιούμορ μου είναι άθλιο. Κλαψ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...