Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη

Θεωρώ την παρούσα ανάρτηση περιττή και ενδεχομένως ανόητη. Τότε γιατί την γράφω; Έλα ντε. Οι αρχαίοι Έλληνες, άλλωστε, τα έχουν πει εδώ και 2.500 χρόνια. Έχουμε την χαρά και την τιμή να διαθέτουμε τα πλέον αξιόλογα πρότυπα σε παγκόσμιο επίπεδο κι εμείς όχι μόνο δεν τα μιμούμαστε, αλλά δεν τα προβάλλουμε κιόλας. Προτιμούμε να ασχοληθούμε με τις ταρζανιές του Λαζόπουλου και τα σχόλια του Ρουβά σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, παρά με τα έργα του Πλάτωνα και του Αρχιμήδη. Δεν πειράζει. Ασχολούνται οι ξένοι με αυτά. Ως εκ τούτου, αναπόφευκτο ήταν να ασχοληθούν και με τα της ίδιας μας της χώρας.

Ο μπαμπάς μου υποστηρίζει ότι για να πράξεις το κακό χρειάζεται ικανότητα. Εξάλλου, όπως έλεγε κι ο Πλάτων: «Η τιμιότητα, ως επί το πλείστον, είναι λιγότερο επικερδής από την ατιμία». Γιατί, όμως, βάζεις το προσωπικό σου συμφέρον πάνω από αυτό του κοινού ενδιαφέροντος; Δυστυχώς, κατασκευάσαμε και στελεχώνουμε μια υπερκαταναλωτική κοινωνία. Μέσα από την καλοπέραση και την σπατάλη, καλομάθαμε. Πλέον, οι πειρασμοί είναι πολλοί για να τους αρνηθείς όλους. Κάπου θα υποκύψεις. Θα παρασυρθείς. Θα παραδοθείς. Θα τολμήσεις. Ανατέλλει, λοιπόν, το ερώτημα: η οικονομική κρίση έχει επιφέρει την ανικανότητα του πολιτικού προσωπικού ή μήπως το αντίθετο; Είναι προφανές ότι μας κυβερνούν άνθρωποι αμφιβόλου ποιότητας. Η οικονομική κρίση (ή ''κρίση'') είναι ένα καλοστημένο άλλοθι. Πώς, όμως, οι πολιτικάντες έπαιρναν την καρέκλα; Ποιος τους την έδινε; Εμείς. Με την προτίμησή μας. Με την ψήφο μας. Κι όχι μία και δυο φορές. Επανειλημμένως. Συνεχώς. Με συνέπεια. Θυμηθείτε την λίμνη των ηλιθίων. Οι ισορροπίες, όμως, αλλάζουν. Χωρίς τα ρουσφέτια και τα προσωποπαγή κίνητρα διαφοροποιείται η εικόνα και η σχέση μεταξύ ψηφοφόρου και πολιτικού. Γαμημένη υποκρισία. Επ' αυτού, δηλώνω ότι τον Παπαδήμο δεν τον διάλεξε ο λαός. Όπως δεν διάλεξε και τα μέτρα. Τον Τζέφρυ ψήφισε που διατυμπάνιζε ότι υπάρχουν λεφτά, με τον πράσινο όχλο κάτω από το μπαλκόνι να ζητωκραυγάζει. Γιατί τον ψήφισε; Το είπαμε προηγουμένως: καλοπέραση. Έτσι μάθαμε ή έστω έτσι μας έμαθαν αυτοί που ψηφίζαμε.


Επομένως, δεν πτωχεύσαμε οικονομικά λόγω πολιτικής ανικανότητας. Όχι, βέβαια. Είναι γνωστή η αξία των πολιτικών. Όπως είναι γνωστή και η αξία των ανθρώπων που συγκροτούν την κοινωνία. Η κοινωνική ανικανότητα είναι αυτή που έχει συμπαρασύρει τη χώρα σε κατάρρευση της ανταγωνιστικότητάς της και απώλεια της αξιοπιστίας της. Πτωχεύσαμε, διότι πρώτα από όλα πτώχευσε η ηθική μας, η αξιοπρέπειά μας, το ήθος μας, η δικαιοσύνη μας. Πτώχευσε η ανθρωπιά μας. Έπειτα, πτωχεύσαμε εμείς οι ίδιοι. Απεκτήσαμε -και εξακολουθούμε να αποκτούμε- ολοένα και περισσότερα υλικά αγαθά, ωστόσο παραμένουμε φτωχοί τω πνεύματι. Πολύ πριν την οικονομική πτώχευση έχει επέλθει κοινωνική και πολιτική χρεωκοπία. Και μυαλό δεν βάζουμε. Οι Έλληνες ψηφοφόροι, τα τελευταία 37 χρόνια, έχουν στήσει ένα πάρτι, μόνο που τώρα δεν είναι καλεσμένοι σε αυτό. Το ίδιο συμβαίνει και με τους πολιτικούς. Είναι προφανές ότι ο περισσότερος κόσμος αγνοεί τι σημαίνει πολιτική. Το λυπηρό είναι ότι  και οι ίδιοι οι πολιτικοί δεν γνωρίζουν τι πρεσβεύει η ιδιότητά τους. Επί τούτου, σας επαναφέρω στην πρώτη παράγραφο περί αρχαίων Ελλήνων και προτύπων. Υπάρχουν, όμως, κι άλλα παραδείγματα.

Ο Σαρλ Ντε Γκολ, στρατηγός και Πρόεδρος της Γαλλίας, αναφέρεται λιτά και περιεκτικά περί πολιτικής: «Στην πολιτική είσαι αναγκασμένος να προδώσεις ή τη χώρα σου ή τους ψηφοφόρους σου. Εγώ προτιμώ το δεύτερο». Εν προκειμένω, οι Έλληνες πολιτικοί προτιμούν το πρώτο. Υπάρχει, βλέπετε, το περίφημο πολιτικό κόστος. Τρίχες κατσαρές. Επιτρέψτε μου να επικαλεστώ, εκ νέου, τον Ντε Γκολ. Σε μια επίσκεψή του στις Η.Π.Α. τον ρώτησε ένας δημοσιογράφος τον λόγο που τα λέει χύμα και τσουβαλάτα. Εκείνος αποκρίθηκε: «Και ποιος σας είπε ότι πολιτική σημαίνει να λες ψέμματα;». Ο Ντε Γκολ, όμως, ήταν ηγέτης. Οι ηγέτες δεν κρύβονται. Και για να δικαιολογήσω την αναφορά μου στους αρχαίους Έλληνες, ανασύρω ένα περιστατικό με πρωταγωνιστή τον (υποτιμημένο) Φίλιππο Β', Βασιλιά της Μακεδονίας και πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το οποίο, σύμφωνα με τον Πλούταρχο, εξιστορείται ως εξής: Στην Όλυνθο, τη μεγάλη πόλη της Χαλκιδικής που κατέλαβε και κατέστρεψε (το 348 π.Χ.) για την εσωτερική ασφάλεια του ίδιου του κράτους του, υπήρχε ένας μακεδονίζων πολιτικός (Λασθένης) που προφανώς τον διευκόλυνε στην επιχείρηση. Όταν φίλοι του Λασθένη παραπονέθηκαν στον Φίλιππο ότι Μακεδόνες από το στενό περιβάλλον του τους κατηγορούσαν ως προδότες, ο Βασιλιάς απάντησε με ειλικρίνεια, αλλά και ειρωνεία, πως οι Μακεδόνες είναι απολίτιστοι και σκληροί, διότι λένε τα πράγματα με το όνομά τους. Απάντησε χαρακτηριστικά: «Σκαιούς έφη φύσει και αγροίκους είναι τους Μακεδόνας την σκάφην σκάφην λέγοντας». Τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, λοιπόν. Πόσοι Έλληνες πολιτικοί λένε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη; Πόσοι Έλληνες βουλευτές λένε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη; Πόσοι Έλληνες ψηφοφόροι λένε τα σύκα σύκα και τι σκάφη σκάφη; Πόσοι Έλληνες πολίτες λένε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη; Με πιάνει θλίψη, όταν σκέφτομαι την απάντηση. Πόσω μάλλον να την γράψω.

Αυτό που έχω καταλάβει εδώ και πολύ καιρό, τουλάχιστον όσο διαβάζω και σκέφτομαι συνειδητά, είναι ότι η κομματοποίηση είναι η ταφόπλακα της πολιτικοποίησης. Ο Τζέφρυ κι ο Αντωνάκης, ο πρώην κι ο μελλοντικός (;) Πρωθυπουργός της χώρας αντίστοιχα, δεν επιθυμούν μια δυνατή, ισχυρή Κυβέρνηση Εθνικής συνεργασίας. Φαντάζεστε, λίγους μήνες μετά, να δείχνουν οι δημοσκοπήσεις ότι ο λαός είναι ευχαριστημένος από τις κινήσεις και τα έργα της συγκεκριμένης Κυβέρνησης; Θα λυσσάξουν. Επομένως, μπορεί να δηλώνουν τα μύρια όσα, δήθεν προς όφελος του κοινού συμφέροντος, αλλά ενδόμυχα δεν θέλουν τον Παπαδήμο και τον κάθε Παπαδήμο. Την ντόπα τους θέλουν. Όπως οι ποδοσφαιριστές θέλουν να αγωνίζονται εντεκαδάτοι, έτσι και οι πολιτικοί θέλουν την εξουσία. Στο μυαλό τους, η καρέκλα είναι δική τους και μόνο δική τους. Ποιος είναι, όμως, αυτός ο Παπαδήμος; Ένας τεχνοκράτης. Οικονομολόγος. Ας τον βαφτίσουμε τεχνοοικονομολόγο. Αυτή η ράτσα γνωρίζει ελάχιστα από πολιτική. Πάλι καλά. Οι πολιτικοί δεν έχουν ιδέα. Ωστόσο, πρέπει να ξέρουμε ότι ο Παπαδήμος δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Έχει διατελέσει κοτζάμ αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Σίγουρα ήταν ενήμερος για το μαγείρεμα των στατιστικών στοιχείων.

Εν τέλει, φαίνεται ότι τα πράγματα μπαίνουν σε μια σειρά. Καλύτερα ένα δραματικό τέλος, παρά ένα δράμα δίχως τέλος. Υποθέτω ότι συμφωνείτε. Ας ελπίσουμε ότι θα επανεξετάσουμε, θα αναθεωρήσουμε και θα επαναξιολογήσουμε κάποια σενάρια που ταλανίζουν τον μικρόκοσμό μας. Όπως, επίσης, ας ελπίσουμε ότι στις προσεχείς εκλογές, δεν θα βλέπουμε όλους αυτούς που βρίζουν τώρα, να βαράνε κόρνες και να ανεμίζουν κομματικές σημαίες. Δυστυχώς, δεν είμαι τόσο βέβαιος για αυτό. Μακάρι να αποδειχθώ ψεύτης. Όπως οι ομάδες έχουν τους οπαδικούς στρατούς, τους οργανωμένους, έτσι και τα κόμματα έχουν τους αντίστοιχους στρατούς, τους κομματικούς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα με βρουν μπροστά τους. Δεν παρεκκλίνω της πορείας μου. Την έχω κανονίσει με μαθηματική ακρίβεια. Δεν ψηφίζω αυτά τα ρεμάλια και λυπάμαι που το εκλογικό σύστημα είναι τέτοιο, διότι υπάρχουν και πρόσωπα, ανεξαιρέτως χρωμάτων, που αξίζουν την προτίμησή μου. Γιατί να πρέπει να ψηφίσω κάθετα; Γιατί να μην ψηφίσω όποιον θέλω από όπου θέλω; Τέλος πάντων. Ας ελπίσουμε ότι τα αποτελούμενα πολιτικά στοιχεία της νέας Κυβέρνησης θα μπορέσουν να συνεργαστούν, αν και δεν είμαι τόσο βέβαιος για αυτό. Εδώ δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε σε ένα σπίτι, σε μια πολυκατοικία, σε μια πάσης φύσεως ομάδα. Και θα συνεργαστούν αυτοί; Αφού ο καθένας έχει ξεχωριστό στόχο. Μακάρι να κάνω λάθος. Μακάρι να πάμε καλά και να δούμε λίγο φως. Όπως λέει ο Μάνος Αντώναρος: «Σε ένα ολοσκότεινο δωμάτιο μια δέσμη φωτός, είτε μπει από μια χαραμάδα στα τούβλα είτε από μια χαραμάδα στην πολύχρωμη πόρτα, το ίδιο φωτεινή θα ’ναι».

Υ.Γ.1 Οι περισσότεροι την πατήσατε με τον Diesel. Η σωστή απάντηση, λοιπόν, στο κουίζ της προηγούμενης ανάρτησης είναι ο, ένας και μοναδικός, Patrick Ewing. Ουσιαστικά το βρήκε μόνο ο Χάρης. Μπορεί να είπε τρία ονόματα, αλλά ο ειρμός της σκέψης του ήταν ορθολογικός. Εύγε.

Υ.Γ.2 Γιατί ο προπονητής της Εθνικής Ελπίδων, Γιώργος Γεωργιάδης του Χαραλάμπους (μεγάλο κωλοπαίδι), δεν καλεί παίχτες του Άρη στην Εθνική Ελπίδων; Υπενθυμίζω ότι ο εν λόγω ''άνθρωπος'' είχε σπάσει το πόδι του Πανόπουλου, είχε στείλει τον Αουρέλιο σπίτι του για δυο μήνες και παραλίγο να φάει τον Καράμπελα λάχανο. Και η Ε.Π.Ο., ως επιβράβευση για το ήθος του, τον κατέστησε προπονητή εθνικού επιπέδου. Μετά αναρωτιόμαστε γιατί το καράβι αρμενίζει στραβά. Και για να προλάβω κάποιους αδαείς, να υπενθυμίσω ότι οι νέοι του Άρη είναι πρωταθλήτρια ομάδα στο πρωτάθλημα νέων. Δεν αξίζει κανείς την κλήση από τους πρωταθλητές νέων; Δύσκολο να το πιστέψω. Πόσοι παίχτες του Π.Α.Ο.Κ., άραγε, κλήθηκαν από τον Γεωργιάδη για τα ματς με Γερμανία και Βοσνία;

Υ.Γ.3 Σχηματίστηκαν το έτος που γεννήθηκα. Είναι Γερμανοί. Παίζουν αγνό, παραδοσιακό, αυθεντικό heavy metal. Και στις τάξεις τους διαθέτουν μια πραγματική ιέρεια της metal μουσικής. Λέγονται Warlock και λέγεται Doro.



28 σχόλια:

  1. σε διάβασα και σε ξαναδιάβασα. σε χάρηκα όσο δεν παίρνει! προσυπογράφω κάθε σου λέξη!
    τέτοιος λαός. τέτοιοι του αξίζουν.
    δυστυχώς....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κανθαρε
    η επιτυχια τους θα σημανει την αποτυχια μας.
    για αυτους ειμαστε μονο αριθμοι.
    εξαλου το λενε και μονοι τους τοσο καιρο.
    ειμαστε λενε ευρωπεοι και ευρωπαιστες.
    εγω ρε φιλε ειμαι ελληνας και τους στελνω ολους στο διαολο.
    στο σχολειο θυμαμε που μας μαθαινανε οι δασκαλοι το ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΙΑΣ ΩΡΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΗ ΠΑΡΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗ.
    τωρα η διαμαντοπουλου μαθαινει τα παιδια μου κατι για στριμωγματα και γενικα η ιστορια της αφηνει πολλα υπονοουμενα για τα επιτευγματα των αρχαιων ελληνων.
    ποσες φορες πιανω τον εαυτο μου να θελω να πω του γιου μου και της κορης μου να στειλουν στο διαολο τους δασκαλους τους!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δυστυχώς, απ' ότι έχω καταλάβει, η πλειοψηφία των Ελλήνων δε θέλει να δημιουργήσουμε κάτι καινούριο και σωστό. Δε θέλει να αλλάξουμε τρόπο ζωής. Θέλει να επανέλθουμε στα παλιά. Δηλαδή να διοριζόμαστε με μέσον στον Δημόσιο, να παίρνουμε επιδοτήσεις για να τις κάνουμε γαρύφαλλα και όλα τα σκατά που κάναμε παλιότερα για να περνάμε καλά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λύχνε, με τιμάει που με διάβασες και με ξαναδιάβασες. Δυστυχώς, προς τα εκεί την πάμε την ιστορία: παίρνουμε αυτό που μας αξίζει.

    Θέμη, θίγεις το μεγαλύτερο πρόβλημα που απασχολεί την Ελλάδα: εκπαίδευση και παιδεία. Δυστυχώς, ο κάθε Υπουργός Παιδείας -η Διαμαντοπούλου δεν αποτελεί εξαίρεση-, μόλις ανεβαίνει στην καρέκλα ψάχνει να βρει τρόπους για να τα κάνει όλα πουτάνα. Και το καταφέρνει.

    Πρόεδρε, δεν είναι εύκολο να αλλάξει η νοοτροπία. Είδικα όταν πρέπει να ξεβολευτείς, για να το πετύχεις. Απαιτείται πολύς χρόνος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Η σωτηρία βρίσκεται στα αγέννητα παιδιά. Μόνο εκείνα είναι άφθαρτα και μπορούν να δώσουν λύσεις. Αυτό σημαίνει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ότι θα χρειαστούμε τουλάχιστον είκοσι χρόνια για να δούμε το φως που αναφέρω στο τέλος της ανάρτησης.

    Καλό βράδυ να έχετε. Πάω να μαγειρέψω αρακά με μπουτάκια κοτόπουλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γειάσου καλό μου παιδί...εσύ καλά τα λές...πολύυ καλά μάλιστα...καλό μου, Ο Ντε Γκώλ ήταν πολιτικός πο λι τι κός...όμως...οκ? δ ε συγκρινεται με τους ηλίθιους του σήμερα οκ?... πάντως έχεις δίκιο, η..'χρεωκοπία'μας είναι πρώτα ,κοινωνική,ηθών,αξιών,πνευματική και μετά όλα τα άλλα...μπράβο πολύυ ωραίο ποστ...νομίζω δ ε χρειάζεται να πώ κάτι,άλλο...τα έχεις πει εσύ ό-λα πολύ καλά...αποτύπωσες εξαιρετικά την κατάσταση που επικρατεί στην εποχή μας...καλησπέρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλησπέρα φίλε! Μια λέξη θα σου πω... Άστα... άστα να πάνε!

    καλό Σαββατόβραδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εντός των συνόρων είμαστε απλά τραγικοί.
    Έχουμε τους πολιτικούς που μας''αξίζουν''μιας και όλα τα ενδιαφέροντα μας είναι γύρω από το''εγώ''μας.
    Καλά να είστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η ουσία είναι ο λαός να αλλάξει επιτέλους νοοτροπία σε πολλά πράγματα και να αφήσει στην άκρη τον "ωχ αδελφισμό" του και το "η πάρτη μου πρώτα"... Φοβάμαι, για να μην πω ότι είμαι σίγουρη, πως και στις επόμενες εκλογές η πλειοψηφία των "αγανακτισμένων της πλατείας" πάλι θα ψηφίσουν τα ίδια κόμματα μικρά ή μεγάλα... Καλό βράδυ Κάνθαρε και καλό μαγείρεμα:-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Από πότε η επιθυμία για καλοπέραση αποτελεί ενοχή; Μάλλον πρέπει να προβληματιστούμε για τα δήθεν πρότυπα που έχει επιβάλλει μια πολυεπίπεδη στρατιά προβοκατόρων. Είναι απόλυτα αποδεκτή αυτή η επιθυμία, αρκεί να στηρίζεται σε παραδοσιακές αρχές, δικαιοσύνη, αγάπη στον διπλανό, αξιοκρατία. Τις οποίες αρχές η ίδια πολυεπίπεδη στρατιά προβοκατόρων έχει μηδενίσει, με ύπουλα κίνητρα.

    Όσο για την οικονομική κρίση δημιουργήθηκε ως εξής. Διάφορα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, σαν την Federal Reserve Bank αλλά και την Τράπεζα Ελλάδος (και αυτή ιδιωτική είναι, πολύ ελάχιστο ποσοστό των μετοχών της ανήκουν στο ελληνικό κράτος) δημιουργούν την κρίση. Παράγοντας από το πουθενά πληθωριστικό χρήμα, που δεν αντιπροσωπεύει χρυσό π.χ. το δανείζουν ώστε να αποκομίζουν τόκους. Που πρέπει να εξωφληθούν με πραγματικό χρήμα, που προκύπτει από την παραγωγή, από εργασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ρε συ κανθαρε μιας και οπου να ναι θα κανεις αναρτηση για το μπασκετακι του αρη καθως μαλλον παει για κλεισιμο θελω εστω μια αναφορα για την αποφαση σταθμο (για αλλη μια φορα)να ξετιμωρηθει ο βαζελος!!!
    ετσι για να δουν μερικοι πως λειτουργει το παρασκηνιο!!!!!!
    οχι μονο να ζητανε τιμωρια αλλων!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλημερα,μια κρύα Κυριακή του Νοέμβρη, ίδια κρύα με τη σχέση μας με την πολιτική αυτού του τόπου της παρεξηγημένης ελευθερίας και δημοκρατίας.
    Χτες βράδι, κάτι κουκουλοφόροι αγνώστου ταυτότητας,έκαναν τόπι στο ξύλο ενα αθλητικογράφο του 'ΦΩΣ' σε αγώνα της γυναικείας ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Τζαστ φορ δε ρέκορντς και τζαστ σέηινγκ και φούντ φορ θόουτ.
    Ενας απο τους έλληνες πολιτικούς που μιλάει σε μια ας πούμε ντεγκωλικής αλήθειας γλώσσα, η το προσπαθεί, ειναι ο κ.Πάγκαλος. Οταν ομως μιλά ετσι, οι πάντες τον απεχθάνονται.
    Δε λέω οτι καλά τα λέει, ουτε οτι ειναι προδότης και άλλα γλαφυρά που ανήκουν στο λεξιλόγιο ομάδων που δεν απέχουν και πολύ απο τους κουκουλοφόρους που έδειραν το γάβρο δημοσιογράφο.
    Ουτε εκθειάζω τον Πάγκαλο, εξηγούμαι.
    Λέω οτι δεν θέλουμε να μας τα λένε χύμα και τσουβαλάτα, μην τυχόν και βρούμε τους εαυτούς μεσα στα λεγόμενα κάποιου που τολμά να ακουμπήσει μερικά κακώς κείμενα. Τα χαλάμε οταν ο ίδιος δεν ακουμπά τα κακώς κείμενα του πολιτικού κόσμου μας.
    Η πολιτική ζωή του τόπου, θέλει φορμάτ και εγκατάσταση νέου λογισμικού. Το πώς θα γίνει αυτό,μη με ρωτάς, εχω ιδέες για τις οποίες θα δεχτώ επίθεση απο "δημοκράτες" και "πατριώτες" αλλα και απο "ηθικούς" και "αμόλυντους" κριτές των άλλων, οπαδούς της εύκολης επίθεσης απλά επειδή μπορούν και θέλουν να δούν τον άλλο να δυστυχεί και τον εαυτό τους ευχαριστημένο να αυνανίζεται φέρνοντας σε δύσκολη θέση όποιον δε γουστάρει.
    Να σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κανθαράκο μου εγώ δεν βρίσκω την ανάρτησή σου ούτε ανόητη ούτε περιττή!
    Είπες τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη.
    Ο κάθε λαός είναι άξιος των ηγετών του.
    Εμάς όμως δυστυχώς οι "ηγέτες" μας τελείωσαν.
    Ούτε ξέρω πια για τι είμαστε άξιοι, ξέρω όμως ότι κατά βάθος είμαστε πατριώτες και νοιώθουμε Ελληνες και γι αυτό δεν μας αξίζει αυτή η μοίρα, έστω κι αν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για τους "ηγέτες" που επιλέγουμε.
    Φιλιά, καλό σου μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλημέρα Κάνθαρε και σε όλη την παρέα! Η ανάρτησή σου δεν είναι ούτε περιττή, ούτε ανόητη. Όλοι τα σκεφτόμαστε, όλοι τα λέμε στις παρέες μας, αλλά εσύ είχες και το θάρρος και την όρεξη να τα γράψεις. Μπράβο σου και χίλια ευχαριστώ γι'αυτή την ανάρτηση.

    Στο κυριώς θέμα: Μεγάλη υπόθεση η παιδεία ενός λαού και η νοοτροπία που απορρέει από αυτή. Το επίπεδο παιδείας του νεοέλληνα, εδώ και δεκαετίες, ακολουθεί πτωτική πορεία, επομένως η νοοτροπία που μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά αφορά αυτά που αναφερετε όλοι στα σχόλιά σας: βόλεμα και ωχαδερφισμός. Επειδή η παιδεία ξεκινά πρώτα από την οικογένεια/ παρέα και, στη συνέχεια, από το σχολείο, αυτά είναι τα κύτταρα της κοινωνίας που πρέπει να αλλάξουν δραστικά. Για το δεύτερο δε βλέπω φως, για το πρώτο εξαρτάται από εμάς. Εάν εμείς υιοθετήσουμε τις αρχές που αναφέρει ο 4minister (πρώτο βήμα), οφείλουμε να τις μεταδίδουμε στους δικούς μας, συγγενείς και φίλους (δεύτερο βήμα). Δεν είναι εύκολο, αλλά δεν μπορούμε να το περιμένουμε κι αυτό από το κράτος. Επίσης, οι αλλαγές στη νοοτροπία δε θα είναι άμεσες, αλλά αν γίνουν, σίγουρα θα ωφεληθούν οι επόμενες γενιές. Όπως λες κι εσύ, η σωτηρία βρίσκεται στα αγέννητα παιδιά. Γι' αυτά αξίζει να προσπαθήσουμε.

    Καλό υπόλοιπο Κυριακής και σε ευχαριστώ που μας έδωσες αφορμή γι' αυτή την κουβέντα!

    Υ.Γ. Δε νομίζω να έχουμε τόσα σημαιάκια στις προεκλογικές συγκεντρώσεις, όπως παλιότερα, αλλά πολύ φοβάμαι ότι θα επαληθευτεί η φίλη Τ.A.G..

    Υ.Γ.2. Μου έφτιαξες τη μέρα με τους Warlock!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χάρης

    Η πολιτική κατάσταση της Ελλάδος, ή μάλλον η ολιγαρχία και η οικογενειοκρατία, μαζί με τον νεποτισμό, μάς έχουν επιβληθεί, ειδικά από τα μέσα του 1990 και έπειτα. Αν ήθελε κάποιος φιλόπατρης και ακομμάτιστος να πολιτευθεί και ήταν εντελώς διαφορετικός από τα υπάρχοντα τσουτσέκια, δεν του απαγορευόταν να είναι υποψήφιος, αλλά τεχνηέντως υποβαθμιζόταν, επνίγετο στην συνυποψήφια μάζα και ουσιαστικά αποκλειόταν. Έπρεπε να σου δώσει το κόμμα λεφτά για αφίσες, ομιλίες (εντελώς άχρηστες), συγκεντρώσεις, κλπ, και δεν έπαιρνες τίποτα. Σήμερα, όμως, με το διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα, ελπίζω ότι θα είναι πιο εύκολο για κάποιον να προβληθεί, ειδικά στην νεολαία, κάνοντας μια εκλογική επένδυση για το μεσοπρόθεσμο μέλλον όπου η εξάπλωση της τεχνολογίας λογικά θα συνεχιστεί και οι άσχετοι με την τεχνολογία θα μειωθούν.

    Μια απορία: πού πήγε ο Έλλην? Πού πήγε ο δουλευταράς και τίμιος Έλληνας? Πού πήγε ο φιλότιμος και υπερήφανος Δαναός? Την θέση του σε όλα τα παραπάνω πήρε ο κάθε Αλβανός και Πακιστανός (δεν έχω τίποτα εναντίον τους, αλλά το κακό παράγινε). Τους Έλληνες της ξενιτιάς, που δεν έχουν καμιά σχέση με την μητροπολιτική Ελλάδα, ακόμα έτσι τους θυμούνται οι ξένοι. Ως έξυπνους, τίμιους και δουλευταράδες. Αμέτρητα πιάτα πέρασαν από τα χέρια των Ελλήνων στην Αστόρια. Οι Ελλαδίτες, όμως, είναι αυτό που λέμε "δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι". Ένας λαός αγροίκος και απαίδευτος ξαφνικά πήρε λεφτά στα χέρια του, χωρίς να τα έχει δουλέψει. Χωρίς να τα αξίζει. Ενδεικτικά κάποιοι πήραν σύνταξη Εθνκής Αντίστασης, ενώ το 1941 ήταν 5 ετών. Χώρια τους αρχισυνδικαλιστές, που πληρώνονταν και πληρώνονται ακόμα, μόνο κα μόνο για να κατεβαίνουν στον δρόμο 2-3 φορές τον χρόνο, για τα μάτια του κόσμου. Ένας πρώην Υπουργός Οικονομικών του Ανδρέα Παπανδρέου (δεν θυμάμαι το όνομά του) του 1982-83, πρόσφατα αποκάλυψε τα εξής ενδιαφέροντα: "Ο Ανδρέας με πίεζε, όπως και διάφοροι περίεργοι του κόμματος, να δώσω ολοένα και περισσότερες παροχές (λεφτά) στον κόσμο. Σε έναν κόσμο, που ήταν αποκλεισμένος από τον πλούτο για δεκαετίες. Από ένα σημείο και έπειτα, αρνήθηκα, γιατί έβλεπα ότι θα οδηγούσε σε ολοένα και μεγαλύτερο δανεισμό. Από τις συζητήσεις που είχα με αυτούς εκείνο τον καιρό, μου δόθηκε η εντύπωση ότι οι ίδιοι αντιμετώπιζαν την αμοιβή ως ανθρώπινο δικαίωμα, όχι σαν αντιπροσώπευση και ανταμοιβή του κόπου και του μόχθου". Το γιατί θυμήθηηε να τα πει μετά από 30 χρόνια είναι άλλου παπά Ευαγγελιο.

    Δεν έχω την παραμικρή εκτίμηση για την κυβέρνηση του Παπαδήμου. Είναι θλιβερό να γίνεται Υπουργός κοτζάμ Τζουτζούκος. Ο Παπαδήμος είναι Σημιτκός, όντας Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κατά την περίοδο τόσο της απάτης του Χρηματιστηρίου όσο και των περίφημων greek statistics. Προφανώς ποτέ δεν άκουσε κάτι για αυτές τις υποθέσεις. Ο Λουκάς θα κληθεί να κάνει ότι και ο Τζέφρυ, με την ηρεμία που του προσφέρει τόσο η μή εμπλοκή του στο πολιτικό σκηνικό όσο και η μικρής διάρκειας αποστολή του,με τις εκλογές να αναμένονται.

    Είναι προφανές ότι, όπως οι προηγούμενοι, έτσι και ο Σαμαράς το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να γίνει Πρωθυπουργός, εστω και για μια μέρα. Μετά θα πάρει σειρά ο επόμενος. Γι' αυτό και έχει νεύρα το αγόρι. Διότι ο στόχος του ειναι σε κίνδυνο πλέον. Όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές, δεν πιστεύω ότι κάποιο κόμμα θα πάρει πάνω από 20-25%. Οπότε, πάλι θα χρειαστεί συγκυβέρνηση.

    Ο κομματισμός είναι αρρώστεια για την λειτουργία της Δημοκρατίας. Θα έπρεπε όλοι οι βουλευτές να κατεβαίνουν υποψήφιοι ως ανεξάρτητοι, και μετά οι εκλεγμένοι να συγκροτούν μια κάποια πλειοψηφία και μετά να σχηματίζουν μια κυβέρνηση με αρχηγό κάποιον βουλευτή κοινής αποδοχής.

    Για το κουίζ, είναι απλό: Πώς μπορεί ο Σακ να εκφέρει άποψη για το 1986 περίπου, όταν ο ίδιος πρωτοεμφανίστηκε το 1994?

    Δεν έχω άποψη αν ο ΓΧ Γεωργιάδης είνα κωλόπαιδο. Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι προπονητής. Αυτό που κάνει, λέγεται αντιποίηση ιδιότητας και επαγγέλματος. Όσο προπονητής ήταν ο Βόκολος στην Ελπίδων, άλλο τόσο είναι κι αυτός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Mέγα Κάνθαρε απλά έγραψες όσα πολλοί από εμάς σκεφτόμαστε!
    Ρησπέκτ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γεια σου Αθανασία. Ευχαριστώ. Θα προτιμούσα να μην τα έλεγα καλά και να ήμαστε σε καλύτερη κατάσταση. Βασικά, θα προτιμούσα να μην τα έγραφα καν. Τέλος πάντων.

    Γιάννη, τα άφησα. Καλό συνέχεια.

    Κι εσύ να είσαι καλά, Ανέστη.

    T.A.G, από τις προχεχείς εκλογές θα φανούν πολλά πράγματα. Δεν κρίνονται οι πολιτικοί. Εμείς κρινόμαστε. Το φαγητό βγήκε σούπερ. Σούπερ σου λέω!

    Υπουργέ, η επιθυμία για καλοπέραση σαφώς και δεν αποτελεί ενοχή. Ούτε η ίδια η καλοπέραση αποτελεί ενοχή. Όταν, όμως, καλοπερνάς αδιαφορώντας για το αύριο, τον πλησίον και οτιδήποτε άλλο πλην της ίδιας της καλοπέρασης, τότε υπάρχει πρόβλημα. Ξεπερνάμε τα όρια με ταχύτητα φωτός. Τι είναι χειρότερο; Να το κάνουμε συνειδητά ή να μην το παίρνουμε πρέφα; Προφανώς και η κρίση (''κρίση'';) είναι τεχνητή. Αν και στην περίπτωσή μας βγάλαμε μόνοι μας τα ματάκια μας.

    Θέμη, το έχουμε πει πολλές φορές. Αυτός που έχει τη φωλιά του χεσμένη φωνάζει για την φωλιά του γείτονα που είναι λερωμένη με σκατά.

    Τζονάκο, διαφωνώ για τον Πάγκαλο. Αν θες να λες αλήθειες να είσαι συνεπής. Δεν γίνεται να προβάλλεις και να δηλώνεις επιλεκτικά τις αλήθειες. Φαίνεσαι λακαμάς. Οι περισσότεροι ενοχλήθηκαν απο το ''μαζί τα φάγαμε''. Χτύπησε ευαίσθητη χορδή. Δεν ενοχλήθηκαν από την χρήση παρελθοντικού χρόνου. Αν ο Πάγκαλος ήταν μάγκας πραγματικός κι όχι του κώλου ας έβγαινε π.χ. πριν 15 χρόνια κι ας έλεγε ''μαζί τα τρώμε''. ''Τρώμε κι όχι ''φάγαμε''. Ωστόσο, συμφωνώ ότι δεν θέλουμε να ακούμε αλήθειες. Συστηματικά. Με συνέπεια. Με γνώση. Γουστάρουμε ωραιοποιημένες καταστάσεις. Και να τις προβάλλουμε και να τις βλέπουμε. Εννοείται ότι θέλει φορματ και εγκατάσταση νέου λογισμικού. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, απαιτείται, τουλάχιστον σε αρχικό στάδιο, απονομή δικαιοσύνης και άρση της βουλευτικής ασυλίας.

    Κι όμως Έλενα είναι περιττή. Είναι περιττή, διότι μέσα στο μυαλό μου φαντάζει αυτονόητη. Κι όταν αποτυπώνουμε ή οραματιζοόμαστε το αυτονόητο, τότε είναι βέβαιο ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας. Όταν βγαίνει ο Τζέφρυ Πρωθυπουργός, είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι ηγέτες εκλείπουν. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό. Ούτε ευρωπαϊκό. Παγκόσμιο είναι. Όσο για τη λέξη ''πατριώτης'' πρέπει τάχιστα να αποσαφηνιστεί η έννοια. Ας σκέφτουμε όλοι μας τι σημαίνει πατριώτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Scouser Jim, εγώ ευχαριστώ για την υπομονή σας. Όπως, επίσης, ευχαριστώ για τα σχόλια σας. Τις περισσότερες φορές δεν με συμπληρώνετε απλά, αλλά τα λέτε καλύτερα από μένα. Όπως εσύ στο σχόλιό σου. Απλά να συμπληρώσω ότι αξίζει να προσπαθήσουμε για όλους και για όλα. Οι κομματικοί στρατοί είναι ισχυρότεροι από όσο νομίζουμε. Καθώς, επίσης, και η ανυπαρξία πολιτικής σκέψης. Πολύ φοβάμαι ότι η αποχή, ως δήθεν τρόπος αντίδρασης, θα χτυπήσει κόκκινο. Όσο για τους Warlock είχαν ταλέντο και για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα τον λόγο που δεν έβγαλαν κι άλλους δίσκους. Μόλις τέσσερα άλμπουμ κυκλοφόρησαν. Η Ντόρο, πάντως, βασίλισσα.

    Χάρη, για να γίνει μέλος της κομματικής φατρίας πρέπει να οικιοποιηθεί το κομματικό μανιφέστο. Ένα μανιφέστο, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις καλύπτει δυο και τρεις κομματικές παρατάξεις. Ανάλογα το μέγεθος της πίτας. Κατά το δοκούν. Όταν λειτουργείς εντός τέτοιου πλαισίου ποια πολιτική, ποια πατρίδα και ποια έργα; Για παράδειγμα, οι ομιλίες -πραγματικά άχρηστες- γίνονται για έναν μόνο λόγο: επίδειξη δύναμης. Τουλάχιστον έτσι νομίζουν αυτοί. Για την δεύτερη και τρίτη παράγραφο συμφωνώ με τα μπούνια. Για τις εκλογές, όπως είπα και προηγούμενως,θα κριθεί πρωτίστως ο λαός. Τι εννοώ; Ας φέρω τρία αντιπροσωπευτικά παραδείγματα. Πόσο τοις εκατό πρέπει να πάρει το ΠΑΣΟΚ; Ο Πάγκαλος θα βγει βουλευτής; Τι αποχή θα προκύψει; Το να ανήκεις σε κάποιο κόμμα και να υποστηρίζεις την ιδεολογία του δεν είναι κακό. Το να μην υπάρχει, όμως, σαφής διάκριση στην ιδεολογία του καθενός συναρτήσει της δικαιοσύνης. της λογικής και του κοινού συμφέροντος είναι θλιβερό. Πόσοι από αυτούς μιλάνε για πατρίδα; Πόσοι; Μου φαίνεται θα βάζω παρόμοια κουίζ για να θυμόμαστε τα παλιά. Δεν ξέρω αν ο Γεωργιάδης είναι κανονικός προπονητής ή όχι. Υποθέτω πως δεν είναι, απλά εξαργυρώνει τα ποδοσφιαρικά του παράσημα. Αυτό που ξέρω είναι ότι διακατέχεται από κόμπλεξ. Επικίνδυνος άνθρωπος, τον οποίο η διοίκηση του ΠΑΟΚ και οι ΠΑΟΚτσήδες ουδέποτε κατέκριναν. Ως εκ τούτου, έγινε λαϊκός ήρωας επειδή έσπαγε πόδια και παραλίγο γόνατα. Μεγάλος μάγκας. Εκμεταλλεύεται την ανεπάρκειά μας. Μπράβο ρε Γεωργιάδη. Και εις ανώτερα αγόρι μου. Άντε και Πρωθυπουργός.

    Ευχαριστώ πολύ Δήμο. Να είσαι καλά ρε παίχτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αγαπητέ Scouser Jim, οι σημαιούλες, τα πανό και τα λάβαρα δεν είναι τόσο πρόβλημα... Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και τώρα, υπάρχουν πολλοί που ελπίζουν σε κάποιο "βόλεμα"... και όταν έρθει η κρίσιμη στιγμή πάνω από την κάλπη τα ξεχνούν όλα... Ακόμα όμως μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι στην κατ' εξακολούθηση καπήλευση και εκμετάλλευση της ιδεολογίας του καθένα μας από τα διάφορα κόμματα (μικρά ή μεγάλα) δεν αντιδρούμε όπως πρέπει και δεν εννοώ να το κάνουμε με μολότοφ, πλιάτσικα της ξεφτίλας και μπουνίδια... Δε χαμπαριάζουμε με τίποτα κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε χάσει το μπούσουλα και να νομίζουμε πως ψηφίζουμε σύμφωνα με την ιδεολογία μας ενώ τελικά δεν συμβαίνει αυτό...

    Αγαπητέ Κάνθαρε, το έθεσες πολύ σωστά κι αυτό πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας. Ότι στις προσεχείς εκλογές πάνω απ' όλα και πρώτα απ' όλα εμείς ως λαός κρινόμαστε... Εάν επαναλάβουμε τα ίδια στη συνέχεια θα φταίμε αποκλειστικά και μόνο εμείς...
    Χαίρομαι που πήγε καλά το μαγείρεμα!! Καλή εβδομάδα:-)) T.A.G

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. είσαι και σειράς. μπράβο ωραίο άρθρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. T.A.G, σε λίγους μήνες θα ξεκαθαρίσουν πολλά πράγματα. Τα αποτελέσματα των εκλογών θα δείξουν πολλά περισσότερα πράγματα από ό,τι νομίζουμε. Εκλογές δεν είναι μόνο τα exit polls. Αύριο, το μενού, αν προλάβω, έχει ρυζόγαλο. Είχα φτιάξει κρέμες καραμελέ, αλλά τέλειωσαν.

    Πρόεδρε, ευχαριστώ ρε μάγκα. Καλη συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. συμφωνώ και επαυξάνω, σε κάθε λέξη. ΜΠΡΑΒΟ ρε φίλε, έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα. συμφωνώ και για την υποτιμημένη ιδιοφυϊά του Φίλιππου, αλλά συμφωνώ ακόμα περισσότερο για την πρόθεση να μην ψηφίσεις. αν σεβόμαστε τον εαυτό μας, δεν θα ψηφίσουμε κανέναν, αυτή τη φορά. δυστυχώς θα είμαστε μειοψηφία, όμως θα είμαστε και ειλικρινείς....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλημέρα Μάρκο. Πρόσεχε: όταν λέω ότι δεν ψηφίζω αυτά τα ρεμάλια, δεν εννοώ ότι θα απέχω της όλης διαδικασίας. Δεν αναφέρομαι σε αποχή. Αναφέρομαι στα ίδια κόμματα, στα ίδια πρόσωπα, στις ίδιες οικογένειες. Αυτά είναι τα ρεμάλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Δε θα μπορούσαμε να συμφωνούμε περισσότερο, και για τους πολιτικούς και για την ευθύνη των πολιτών και για τον υποτιμημένο βασιλιά Φίλιππο Β'!! Για το κατάντιμα της χώρας πρώτα απ'όλα φταίμε εμείς οι ίδιοι που ψηφίζουμε ανίκανους και φαταούλες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σωστές οι παρατηρήσεις περί κοινωνίας. Αυτές πρέπει να φτιάξουμε πρώτα. Εκεί είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. κι οι δημοσιογράφοι, γιατί δεν μιλούσαν;
    αχ!
    εκλογές; ποιος να τρέχει τώρα...
    καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Pela Sofi, σκέφτομαι να ανοίξω ένα μπλογκ περί ιστορίας. Ο Φίλιππος αξίζει μεγαλύτερης προσοχής και καλύτερης συμπεριφοράς.

    KitsosMitsos, εκεί είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, αλλά δεν βλέπω να λοκάρουμε τον στόχο.

    Summertime Blues, οι δημοσιογράφοι; Τι να πουν αυτοί; Όλοι μας να τρέξουμε. Καλή συνέχεια.

    Καλό απόγευμα σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Κι εμένα Κάνθαρε μ'αρέσουν κάποια πρόσωπα μεμονωμένα.
    Αλλά το βρίσκω θλιβερό το οτι νιώθουν την ανάγκη να μπουν σε κόμματα που δεν τους εκφράζουν για να υπηρετήσουν.
    Ανεξάρτητα από τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις και τα πεπραγμένα τους, πολλοί μπήκαν στη Βουλή, πήραν το μισθό τους από τους πολίτες και δεν αντιτάχθηκαν στο σαθρό σύστημα.
    Πολεμούν το σύστημα από μέσα;
    Μα η φωνή τους δε φτάνει τελικά...
    Γενικά είμαι κατά των κομμάτων, ειδικότερα των τωρινών. Για τις διαδικασίες τα έχουμε ξαναπεί.
    Φυσικά και εμείς σαν πολίτες έχουμε κάνει πολλά λάθη και συνεχίζουμε να τα κάνουμε.
    Γνώμη μου είναι οτι θα έπρεπε να αναλαμβάνουμε όλοι κοινωνικές πολιτικές ευθύνες οποιασδήποτε μορφής ώστε να καταλαβαίνουμε περισσότερα για το ρόλο του καθενός που τελικά αναλαμβάνει τα αξιώματα.
    Γιατί πολύ φωνάζουμε αλλά αν ήμασταν στη θέση τους θα τα βλέπαμε όλα διαφορετικά. Μπορεί να κάναμε τα ίδια, μπορεί χειρότερα αλλά μπορεί και να συμβάλλαμε στη βελτίωση των πραγμάτων.
    Το βέβαιο είναι οτι με τη μετάθεση ευθυνών δεν κάνουμε τίποτα. Περιμένουμε έναν σωτήρα...

    Στην οικοδομή μου δεν υπήρχε διαχειριστής! Κανείς δεν ήθελε να αναλάβει, το πιστεύεις;
    Ανέλαβα εγώ και τους είπα οτι θα τα πάρουν όλοι με τη σειρά μετά. Νομίζω έτσι θα μπορεί ο κάθενας να ελέγχει τον άλλο, θα δούμε όλοι τι σημαίνει αυτή η ευθύνη και καθώς εναλλάσσονται οι ρόλοι θα είμαστε πιο δίκαιοι και λιγότερο επικριτικοί ταυτόχρονα.
    Βλέπουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αγαπητή AnD, ξεκινώ ανάποδα. Το πιστεύω ότι ουδείς ήθελε να αναλάβει διαχειριστής. Τραγικό, τραγικό, τραγικό. Δεν μπορούμε να βγάλουμε άκρη σε μια πολυκατοικία και ζητάμε από τον άλλον να κάτσει να στρώσει τον κώλο και να βρει λύσεις. Λέμε ψέμματα κάθε μέρα -την Πρωταπριλιά τι σκατά τι θέλουμε;- και υποκρινόμαστε κάθε μέρα. Και έχουμε την απαίτηση από τον άλλον να δηλώνει την αλήθεια; Αφού είμαστε κλώνοι του Πινόκιο. Δεν μπορούμε να πετάξουμε το σκουπιδάκι στο γαμημένο κάδο που βρίσκεται τρία ολόκληρα μέτρα μακριά μας και το πετάμε κάτω -το είδα πάλι σήμερα. Θέλουμε να παρκάρουμε ακριβώς έξω από το μαγαζί/κατάστημα. Διπλοπαρκάρισμα, στραβά, με την μούρη, με τον κώλο, με απόσταση τρία μέτρα από το πεζοδρόμιο. Απλά να μπει. Δεν μπορούμε να συμπεριφερθούμε ως άνθρωποι. Για να μην μακρυγορώ, ας καταλήξω. Είμαστε χειρότεροι από αυτούς που ψηφίζουμε για να μας κυβερνούν. Χειρότεροι.

    Υ.Γ. Το πρωί βγήκα έξω για δουλειές. Ξόδεψα ακριβώς μία ώρα. Μέσα σε αυτή την ώρα, λοιπόν, σιχάθηκα το ανθρώπινο είδος. Πες με αλαζόνα κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο, ωστόσο σου μιλάω ειλικρινά, σιχάθηκα το ανθρώπινο είδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...